-
1 rozwią|zać
pf — rozwiąz|ywać impf (rozwiążę — rozwiązuję) Ⅰ vt 1. (odplątać) to untie, to undo [węzeł, sznurowadło, linę, krawat]; to untie [paczkę, ręce, jeńca]- rozwiązać komuś ręce/nogi to untie sb’s hands/legs- rozwiązane sznurowadło an undone (shoe)lace2. (znaleźć rozwiązanie) to solve [problem, krzyżówkę, równanie, zagadkę konflikt]- rozwiązać skrót to work out a. figure out an acronym- mam dwa zadania do rozwiązania I’ve got two problems to solve3. (unieważnić) to dissolve [układ, małżeństwo]; to cancel [umowę, kontrakt]- rozwiązać z kimś stosunek pracy to terminate sb’s employment4. (zamknąć) to dissolve [parlament, sejm]; to disband [organizację]- partia została rozwiązana the party was disbanded5. (zaprojektować) design- funkcjonalnie rozwiązane wnętrze a functionally designed interior6. Kino., Literat. to end [akcję] Ⅱ rozwiązać się — rozwiązywać się 1. (rozplątać się) [węzeł, kokardka] to come untied; [osoba] to untie oneself- but ci się rozwiązał your lace is undone2. (przestać sprawiać kłopoty) to solve itself- problem sam się rozwiązał the problem solved itself3. (przestać działać) [sejm, parlament] to dissolve itself; [organizacja, partia] to disband; [demonstracja] to disperse- po godzinie pochód się rozwiązał after an hour the procession dispersed4. Kino, Literat. [akcja] to endThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwią|zać
-
2 zepsuć
(-ję, -jesz); vb; od (psuć)* * *pf.1. (= uszkodzić) break, damage; zepsuć sobie oczy ruin one's eyes; zepsuć powietrze pollute the air.2. (= pogorszyć) get worse, aggravate.3. (= odebrać przyjemność) spoil, ruin; zepsuć komuś humor spoil sb's good mood; zepsuć nastrój spoil the atmosphere l. mood; zepsuć przyjęcie ruin a party.4. (= rozpieścić) spoil, pamper.5. (= zdemoralizować) corrupt, deprave, demoralize.pf.1. (= przestać działać) break down, get damaged, stop working.2. ( o jedzeniu) go bad.3. (= pogorszyć się) deteriorate, get worse; ( o obyczajach) go corrupt; nasze relacje się zepsuły our relations have deteriorated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zepsuć
-
3 wysi|ąść
pf — wysi|adać impf (wysiądę, wysiądziesz, wysiadł, wysiedli — wysiadam) vi 1. (z pojazdu) to get off, to get out (of)- wysiąść z autobusu/samochodu to get off the bus/out of the car- wysiąść na następnym przystanku to get off at the next stop2. pot. (przestać działać) [samochód, silnik, urządzenie] to conk out pot.- wysiadła mu wątroba/serce his liver/heart conked out3. pot. (zmęczyć się) to be knackered GB pot., to be bushed pot.■ wysiadać przy kimś/czymś pot. to be no match for sb/sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysi|ąść
-
4 zga|snąć
pf (zgasł) vi 1. (nie palić się, nie świecić) to go out- świeca zgasła the candle has gone out- papieros mu zgasł his cigarette went out ⇒ gasnąć2. (przestać działać) [samochód, silnik] to stall- motor zgasł the motor stalled ⇒ gasnąć3. przen. (ściemnieć, zblednąć) to dim, to fade- światła zgasły i podniosła się kurtyna the lights dimmed and the curtain rose ⇒ gasnąć4. przen. (osłabnąć, zaniknąć) [nadzieja, zapał] to fade- uśmiech zgasł mu na ustach his smile faded ⇒ gasnąć5. książk. (umrzeć) to pass on a. away euf.- zgasła przedwcześnie she passed on a. away prematurely ⇒ gasnąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zga|snąć
-
5 zatrzymywać zatrzym·ywać
-uję, -ujesz; pf -ać1. vt1) [człowieka, urządzenie, proces] to stop2) [o policji] (= aresztować) to arrest3) [pojazd] to pull over4) (= zachować) to keep5) (= opóźnić) to detain1) [o człowieku, pojeździe] to stop2) (przestać działać) to (come to a) stop3) (w hotelu, schronisku) to stay -
6 wyst|ąpić
pf — wyst|ępować1 impf vi 1. (wyjść) to step out- wystąpić z szeregu/z tłumu to step out of a row/crowd- uczeń wystąpił na środek klasy the pupil stepped out into the middle of the classroom- rzeka wystąpiła z brzegów a river flooded a. overflowed (its banks)- wystąp! (komenda) step out!2. (zacząć działać) to act- wystąpić zbrojnie przeciwko dyktatorowi to take up arms against the dictator- wystąpić o podwyżkę/o przydział mieszkania to appeal a. ask for a rise/to be allotted a flat- występować przeciwko nadużyciom to act against abuses- wystąpić w charakterze gospodyni to act as a hostess- występować w czyimś imieniu to act on behalf of sb- wystąpić w czyjejś obronie to act in sb’s defence3. (zabrać głos) wystąpić na wiecu/w sądzie to speak a. take the floor at a rally/in court- wystąpić z referatem na zebraniu to hold a lecture at a meeting- wystąpić z pomysłem/z wnioskiem to put forward a. present an idea/a motion4. (zagrać) to act, to play- wystąpić z koncertem/programem rozrywkowym/recitalem to perform a concert/show/recital- wystąpił w roli Hamleta he played Hamlet- występować w teatrze amatorskim/w cyrku to perform in an amateur theatre/in a circus- występował na scenach różnych krajów/w wielu filmach he acted on stages in various countries/in many films5. (pokazać się) to appear- wystąpić na przyjęciu w nowej sukni to appear at a party wearing a new dress6. (przestać być członkiem) to step out, to withdraw- wystąpić ze spółki/z organizacji to step out of a. withdraw from a company/an organization7. (pojawić się) to appear, to develop- objawy choroby wystąpiły nagle symptoms of the disease appeared a. developed suddenly- pot wystąpił mu na czoło beads of sweat broke out on his foreheadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyst|ąpić
См. также в других словарях:
porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę … Słownik języka polskiego
wysiąść — dk XI, wysiąśćsiądę, wysiąśćsiądziesz, wysiąśćsiądź, wysiąśćsiadł, wysiąśćsiedli, wysiąśćsiadłszy wysiadać ndk I, wysiąśćam, wysiąśćasz, wysiąśćają, wysiąśćaj, wysiąśćał 1. «wyjść z jakiegoś środka lokomocji» Wysiąść z autobusu, z samochodu, z… … Słownik języka polskiego
pieprznąć — 1) Zbić kogoś Eng. To beat someone up 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) To suddenly explode 4) Nagle zaprzestać czegoś; niespodziewanie zrezygnować z czegoś Eng. To suddenly stop or … Słownik Polskiego slangu
pierdyknąć — 1) Zbić kogoś Eng. To beat someone up 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) To suddenly explode 4) Nagle zaprzestać czegoś; niespodziewanie zrezygnować z czegoś Eng. To suddenly stop or … Słownik Polskiego slangu
odmówić — posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
rozregulować — dk IV, rozregulowaćluję, rozregulowaćlujesz, rozregulowaćluj, rozregulowaćował, rozregulowaćowany rozregulowywać ndk VIIIa, rozregulowaćowuję, rozregulowaćowujesz, rozregulowaćowuj, rozregulowaćywał, rozregulowaćywany «spowodować nieprawidłowe,… … Słownik języka polskiego
nawalać — 1) Grać na instrumencie muzycznym z wigorem i głośno Eng. To play a musical instrument very vigorously or loudly 2) Boleć Eng. To ache or pain 3) (Zwłaszcza o urzązeniach mechanicznych) Przestać działać; psuć się Eng. (Especially about mechanical … Słownik Polskiego slangu
rozlatywać się — 1) Przestać działać; psuć się Eng. To fail or become inoperative; to fall into destruction 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) Złamać się lub popsuć Eng. To get broken or damaged … Słownik Polskiego slangu
rozpieprzać się — 1) Przestać działać; psuć się Eng. To fail or become inoperative; to fall into destruction 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) Złamać się lub popsuć Eng. To get broken or damaged … Słownik Polskiego slangu
rozpierdalać się — 1) Przestać działać; psuć się Eng. To fail or become inoperative; to fall into destruction 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) Złamać się lub popsuć Eng. To get broken or damaged … Słownik Polskiego slangu
